ระลึกถึงเมื่อครั้งยังเด็ก

เมื่อวานนี้ เป็นวันเกิด แม่เลยพาไปไหว้พระข้างนอก นึกว่าปีนี้ จะนั่งแกร่วอยู่หน้าซะแล้ว สาย ๆ แม่ชวนออdไป โรงพิมพ์จะพิมพ์การ์ดไง นัทก็เลยออกไป เสื้อกับ กางเกงก็ชมพู แบบ มอๆ โทรมซะ... พอไปโรงพิมพ์เสร็จ แม่บอกว่าไปไหว้พระกัน ทั้งนัทกับน้อง... ฮะ ว่าไงนะแม่ คือน้องนัทมันใส่ boxer ออกมา ส่วนนัท ก็โทรมมั่กๆๆ น้ำท่า ยังไม่ได้อาบจะไปไหว้พระ โห้ยย ซวย สักพักพ่อโทรมาบอกว่า ให้ไปเยี่ยมปู่สิ ก็เลยว่าจะไป นัทเลยขอกลับบ้านก่อน มาเปลี่ยนเสื้อผ้า อาบน้ำก็ยังดี จากนั้นก็ไปไหว้พระที่ วัดป่าเลไลยก์ ไปไหว้หลวงพ่อโต พอดีเค้ากำลังจะสร้างอุโบสถหลังใหม่ ก็เลยไปทำบุญ ไป 100 บาท

ใบอนุโมทนาบัตร เค้าจะให้ถ้าทำ 100 บาทขึ้นไป นัทก็ไม่รู้หรอก ก็เข้าไปทำตามจิตศรัทธา (ยังอุตส่าห์ถ่ายอีกยัยนัท)

แล้วพอดีว่าแม่ชอบ ดูของเก่า ๆ ไปเจอ อุโบสถหลังเก่าเข้า นัทก็เลยไปถ่ายมาเก็บไว้ อืม ดูขลังดีจัง

เก่ามาก ๆ น่ะค่ะ เค้าจะปิดล็อค กุญแจเอาไว้ นัทก็เลยไปถ่ายมา จะอยู่ทางข้างหน้าโบสถ์น่ะค่ะ

หลังจากร้อนกันมากแล้ว ก็เลยเดินทางไปบ้านปู่ดีกว่าที่ชัยนาท

อาเค้าปักชะอมไว้เยอะเลย เอาไปส่งที่ตลาด อืม ทำซะสวยเลย นี่อาผู้หญิงทำคนเดียวเลยนะเนี่ย ยกนิ้วให้เลย อากาศที่นั่นร้อนจริง ๆ

สับปะรดต้นนี้ เห็นแล้วโดน แฮะ มัน งามเอามาก ๆ ต้นใหญ่พอสมควร ตอนที่นั่งคุยกับปู่หันไปมอง โอ้ย อดใจไม่ได้ขอถ่ายหน่อยเหอะ ไอ้สับปะรด ดูท่าทางมันจะออกเปรี้ยว ๆ ถึงยังไงก็ไม่ได้กิน แต่บอกปู่ไว้ อีก 2 เดือนมาใหม่ เก็บไว้ให้นัทด้วยนะปู่ อยากกิน งกกิน

ส่วนนี่ก็ไม่น่าสงสัย มันคือ รังมดแดง ด้วยความพยายาม อยากถ่ายก็ปีน ไปถ่ายมันมาความพยายามอันสูงสุด เห็นแล้วมันน่าจริง ๆ ตอนเด็ก ๆ ซาดิสท์ไง ชอบหาไม้ไปตีรังมัน แล้วพอรังมันแตก นัทก็วิ่งหนี กระเจิง เพราะมด มันจะหล่นมากัดตัวเรา

พริกค่ะ พริกอะไรไม่รู้สิ เม็ดมันยาว ดูท่าทางจะเผ็ดน่าดู นะเนี่ย ที่จริงก็ไม่ค่อยถูกกับมันเท่าไหร่ กินไม่ได้เลย

หัวปลีค่ะ น่ากินมากๆๆๆ น่าจะเก็บมากินกับน้ำพริกมาก แต่ยังไม่ถึงเวลาเก็บ ก็เลยปล่อยมันไว้อย่างงั้นก่อน

ดูต้นกล้วยสิ ต้นเล็ก นิดเดียว ผลิตหัวปลีออกมาให้แล้ว คงเป็นเพราะความแล้งจัดของที่นั้นด้วยมั้ง ปีนี้นี่ ร้อนจริง ๆ จนปู่บ่น จะให้ซื้อท่อสูบน้ำให้หน่อย เพราะมันแล้งเอาจริง ๆ น้ำที่อยู่ตามร่องที่ขุดไว้ ก็แห้งไปหมด ต้นไม้ก็เลย แกร็นไปหมด

สุดท้ายเจ้านี่... ใช่รถไถ หรือเปล่า นะ เห็นเค้าจอดมันทิ้งไว้หลายปีแล้ว ไม่ได้เอาไปซ่อมเลย เห็นตั้งแต่นัทยังตัวเล็กๆ ยังไม่อ้วนขนาดนี้ กลายว่า ตั้งไว้ให้รกบ้าน ไม่ได้ใช้ประโยชน์จากมัน หรือเค้าใช้ตอนที่นัท ไม่ไปนะ พอได้กลับไปบ้านปู่เที่ยวนี้ เด็ก ๆ เยอะเลย แต่ตัว มอม กันทั้งนั้น นั่งเล่นคลุกกับดิน เหมือนดิน เป็น ทราย เลย นัทยังนึกเลย ตอนเด็ก ๆ ที่ช่วงปิดเทอมเรามาบ่อย ๆ เราเล่นจนตัวมอมแบบนี้หรือเปล่า จำได้ว่า เมื่อก่อนนั้น จะเล่น ดีดลูกแก้วกัน แต่ลงไปนอนคลุกกับฝุ่น ไม่เคยเลยนี่นา เด็ก ๆ เค้าก็สนุกกันดี คิดๆ แล้วก็อิจฉาเด็ก เล่นกันไปเหอะ พ่อแม่เหนื่อยยังไง ไม่รู้หรอก รู้แต่ว่า จะเล่นจนกว่าพ่อแม่จะมารับ แค่นั้นก็มีความสุขแล้ว